Spelende hond

Het jaar is 1975. Het stadsbestuur scherpt het hondenbeleid aan: honden moeten nu overal in de stad aan de lijn, óók in de parken. Hondenbezitters rond het Beatrixpark zijn het er niet mee eens. Er wordt een comité opgericht en een plan gesmeed: we laten een beeld van een hond maken en dat schenken we aan de gemeente. Uit dankbaarheid van de honden voor het mogen gebruiken van het park. Vijftig baasjes leggen geld in, voor 5000 gulden krijgt de Noorse kunstenaar Elena Engelsen de opdracht.

Elena Engelsen staat bekend om haar sculpturen van dieren. Zij bestudeert ze aandachtig en probeert de menselijke blik die we vaak op dieren projecteren (denk aan ‘schattig’, of ‘zielig’) kwijt te raken. Zij wil het dier ‘dier’ laten zijn. De Spelende Hond is een van haar eerste werken. Het beestje zit klaar om op te springen en zwiept van vreugde met zijn staart. Engelsen heeft een bastaard uit steen gehouwen: de donateurs konden het namelijk niet eens worden over het hondenras.

Het beeld is gemaakt in de zerkenwerkplaats van de R.K. Begraafplaats Buitenveldert. Daar leerde Engelsen steenhouwen. Onder het beeld van muschelkalksteen zit in de betonnen sokkel een oorkonde gemetseld met alle namen van donateurs. In 1978 is het beeld geschonken aan de gemeente en in overleg op de speelweide geplaatst. In 1979 is het beeld onthuld, en van het daadwerkelijke verbod op loslopende honden is niets meer terecht gekomen.

‍