Zonder titel

Is dit kunstwerk je al opgevallen? De drie dansende staven op de kruising van het Strandvlietpad en Frissensteinpad worden door de buurt ‘rietstengels’ genoemd. De kunstenaar heeft ze neergezet als tegenhanger van de massiviteit en zwaarte van de buurt. Het verwijst ook naar het riet dat je vaak tegenkomt in de sloten en beekjes. Bijvoorbeeld in het slootje achter de basisschool Klaverblad. Kunstenaar Bert Meinen plaatste daarnaar verwijzend meewuivende stengels op het schoolplein.

Sinds de plaatsing in de jaren ‘80 is er veel veranderd in de omgeving. Er is veel bijgebouwd, de bomen zijn gegroeid, het riet langs de slootjes is er niet meer en het werk valt minder op. De associatie met rietstengels wordt minder gemaakt. Door de kokervormen lijken de stengels misschien meer op een uitgeschoven telescoop.

De vormen die Meinen gebruikt in zijn werk zijn geometrisch. Hier heeft hij cilindervormen gebruikt. Hij past binnen de stroming van het constructivisme, waar geabstraheerde geometrische vormen toonbeeld zijn. Paradoxaal genoeg vat Meinen landschap en natuur in deze simpele, vaste vormen.

Een werk dat oorspronkelijk werd ontworpen als tegenhanger van de bebouwde omgeving, wordt er nu door opgenomen. Heeft het werk zijn doel daarmee bereikt? De rietstengels laten zien dat een buurt in korte tijd veel kan veranderen en dat daarmee de betekenis die een kunstwerk heeft ook anders kan worden