Goede verzorging van een zwerfsteen

In een vijver naast de Vrije Universiteit ondergaat een zwerfkei een eindeloze straal water. Het stuk steen ligt op een granieten sokkel, het water spuit uit een sierlijke lus over de kei. Kunstenaar Peter Breed liet zich inspireren door het beeld van een zwengelpomp, waar het water uit een dikke buis valt en vervolgens uiteenspat op een stuk steen.

Toen Breed de opdracht kreeg om voor deze plek een kunstwerk te ontwerpen, besloot hij tussen de enorme universiteitsgebouwen een kleine, ‘sieraad-achtige’ toevoeging te plaatsen.

In de vijver werden heipalen geslagen waarop de sokkel bevestigd moest worden. Toen de kunstenaar klaar was om het werk te plaatsen, bleek dat er een eend precies op de beoogde locatie een nieuw thuis had gevonden. Midden in de vijver op het betonnen eilandje had zij haar nest gebouwd. In overleg met de afdeling Biologie van de VU werd besloten om de eend niet te storen en dus vertrok Breed op vakantie naar Spanje.

Met zijn gezin onderweg in de Pyreneeën kwam hij een zwerfkei tegen. Hoewel hij een steen in een zandafgraving in Emmen had gevonden, was deze Spaanse kei precies wat het kunstwerk nodig had. De steen werd in de auto geladen en meegenomen naar Amsterdam-Zuid. Daar werd hij op de sokkel onder de waterstraal gelegd.

De relatie tussen mens en natuur is niet altijd eenrichtingsverkeer. Soms wordt een kunstenaar gevraagd om iets toe te voegen aan een stukje natuur, zoals aan een vijver naast een universiteitsgebouw. Maar de natuur laat zich niet altijd maken. Goede verzorging van een zwerfsteen is een voorbeeld van hoe mens en natuur in samenspel verkeren en hoe een broedende eend een kunstwerk heeft helpen vormen.

‍