Papieren Bootje

Waar nu twee werken van Suzanne Willems te zien zijn, was ooit weinig anders dan zee, wind en water. De kunstwerken Vissen en Papieren Bootje zijn referenties aan de voormalige Zuiderzee en later IJsselmeer en de vissers die er werkten.

In dat water werd in de jaren ‘90 een archipel opgespoten. Op de eilanden Steigereiland, Haveneiland, de Rieteilanden en later Centrumeiland, Strandeiland en Buiteneiland vestigen zich vanaf de jaren 2000 bewoners. De twee werken - het papieren bootje van wit gelakt staal en de kleurrijke kunststof vissen op de gevel van een complex aan de Jan Olphert Vaillantlaan - werden gelijktijdig met het wooncomplex De Vrijburcht opgeleverd in 2007.

De Vrijburcht is een uniek project waarin collectief opdrachtgeverschap leidde tot een complex waarin appartementen, een theater, kinderopvang, en een groep voor begeleid wonen zijn gecombineerd. De woonwensen van de particuliere eigenaren waren leidend in de ontwikkeling. IJburg, voor veel Amsterdammers, ‘ver van de bewoonde wereld’, heeft ook aan diverse andere zelfbouwprojecten ruimte geboden. Het resultaat is een stadswijk met alternatieve woonvormen en unieke architectuur, waar net als in de tijd van visserij op de Zuiderzee nog steeds een gure wind waait.

Gevouwen Bootje wordt niet door schippers en vissers, maar vooral door kinderen uit de buurt bemenst. Zij beklimmen het werk en trainen er hun pokémon. Het werk is namelijk een zogenaamde ‘gym’ in het virtuele spel Pokémon Go.